Leczenie zimnem może mieć charakter inwazyjny lub nieinwazyjny. Kriodestrukcja, metoda inwazyjna, polega na miejscowym niszczeniu tkanek niepożądanych, na przykład niewielkich zmian skórnych, zmian na bonach śluzowych czy nawet zmian nowotworowych na organach wewnętrznych.
Leczenie to po zwykle kilka cykli zamrażania tkanki do momentu, kiedy nie zostanie ona całkowicie zniszczona i nie obumrze.
Krioterapia ogólna polega z kolei na wystawieniu całego organizmu na działanie temperatur poniżej -100 stopni Celsjusza przez krótki czas, zwykle nie dłużej niż przez 3 minuty. Mówi się tutaj o tak zwanej kriostymulacji, ponieważ organizm doznaje niewielkiego szoku, który jest dla niego silnie stymulujący.
Krioterapię ogólną cenią sobie głównie sportowcy, ale inne wskazania medyczne są wątpliwe, ponieważ spory odsetek pacjentów kierowanych na leczenie zimnem skarży się na efekty uboczne i przerywa terapię, a jej pozytywne efekty są trudne do uchwycenia. Mimo to, typowym wskazaniem jest m.in. reumatyzm.